Μαγκλής, Γιάννης

(Κάλυμνος 1909 –). Λογοτέχνης. Συμμερίστηκε τη ζωή των Καλύμνιων σφουγγαράδων για αρκετό διάστημα, περίπου επί 23 χρόνια, γεγονός που του παρείχε πλούσιο υλικό για τη συγγραφική εργασία του, και έζησε μια περίοδο της ζωής του στο Παρίσι, στη Χάβρη και στη Λιβύη. Έκανε την πρώτη του εμφάνιση στη λογοτεχνία το 1940, ενώ το συγγραφικό έργο του είναι εκτενές και αρκετά βιβλία του αριθμούν πολλές εκδόσεις. Πρόκειται για μυθιστορήματα, νουβέλες και διηγήματα, κείμενα που τα διακρίνει γνήσιος ανθρωπισμός και δημοκρατική συνείδηση. Τα σπουδαιότερα έργα του τιτλοφορούνται: Οι κολασμένοι της θάλασσας (1940), Οι βάρβαροι (1947), Πορεία στο βούρκο (1948), Kovτραμπατζήδες του Αιγαίου (1954), Δεν υπάρχουν αμαρτωλοί (1956), T’ αδέλφια μου οι άνθρωποι (1957), Το ανθρώπινο πάθος (1961), Τα παιδιά του ήλιου και της θάλασσας (1962), Ο ήλιος δεν βασίλεψε ακόμα (1963), Ο αγέρας χτύπαγε την πόρτα μας (1956), Ο άρχοντας (1972), Ο κύριος κόμης (1973), Οι σημαδεμένοι (1973), Ερωτικά (1974), Ματωμένη πορεία (1976), Στην κολόνα της Αφροδίτης (1977), Τα παιδιά του άρχοντα (1980), Σταυραδέρφια (1981). Έγραψε επίσης και θεατρικά έργα (Σαμουήλ, 1948· Θεατρικά Α’, 1975· Θεατρικά Β’, 1982) και έκανε πολλές μεταφράσεις, ανάμεσα στις οποίες και εκείνη του γραμμένου στη γαλλική γλώσσα μυθιστορήματος του Νίκου Καζαντζάκη Τόντα Ράμπα (1956), με τον οποίο τον συνέδεε βαθιά φιλία. Για την προσφορά του στα ελληνικά γράμματα, ο Μ. τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο μυθιστορήματος και το κρατικό βραβείο διηγήματος (1957, 1958 και 1974)· για το έργο του έχει επίσης τιμηθεί από τον Δήμο Καλυμνίων και από την Ακαδημία Κλασικών Ποιητών της Γαλλίας. Ο πεζογράφος Γιάννης Μαγκλής.